Życiorys Św. Jana Kapistrana

Jan, zwany Kapistranem od nazwy miasta włoskiego Capestrano z którego pochodził, przyszedł na świat 24 czerwca 1386 r., w szlacheckiej rodzinie imigrantów. Po studiach prawniczych w Perugii, objął stanowisko doradcy na dworze Władysława, króla Neapolu. Praktykował również jako sędzia. Prawdopodobnie był również burmistrzem Perugii. Podczas jednej z walk w mieście dostał się do niewoli. Przebywając w niewoli przeżył wizję, która stała się powodem odmiany jego życia. Zaczął oddawać się żarliwej modlitwie. Postanowił po wyjściu z więzienia poświęcić się na wyłączną służbę Bożą. Po złożeniu odpowiednio wysokiego okupu wyszedł na wolność. Mając lat 30 wstąpił do klasztoru franciszkańskiego w Perugii. W czasie studiów filozoficznych i teologicznych Jan Kapistran zetknął się ze św. Bernardynem ze Sieny, który rozpoczął dzieło reformy zakonu franciszkańskiego. Św. Bernardyn poznał się rychło na Janie Kapistranie i mianował go, zaraz po święceniach kapłańskich, kaznodzieją zakonu. Odtąd Jan za przykładem swojego Mistrza, przez lat 40 głosił Słowo Boże w całej Europie szerząc przesłanie pokoju, głosząc konieczność poprawy życia i nawołując do pokuty. Wszędzie też, gdzie tylko nadarzyła się okazja, zakładał klasztory obserwantów według reformy św. Bernardyna. Doprowadził do oderwania franciszkanów obserwantów od konwentualnych, zachował jednak jedność wspólnoty zakonnej. Z całym zaangażowaniem starał się w zakonie franciszkańskim przywrócić pierwotnego ducha założyciela. Kazania głosił niemal codziennie, dużo czasu poświęcał spowiadaniu i organizowaniu dzieł charytatywnych, zwłaszcza szpitali. Wielkie tłumy przychodziły na jego kazania. Miał wielką łatwość wymowy. Ludzie pod wpływem jego nauk nawracali się.

Papieże Marcin V i Eugeniusz IV, będący pod wpływem jego charyzmy, posługiwali się tym ubogim zakonnikiem jako doradcą i legatem. W latach 1435-36 działał jako mediator w sporze o następstwo na tronie neapolitańskim. W okresie 1440 – 42 łagodził spór pomiędzy Mediolanem, a Bazyleą
A dwa lata później podobnie działał na Sycylii. Nie zaniedbywał również swojej działalności w zakonie. Wyjeżdżał na wizytacje klasztorów do Ziemi Świętej i do Niderlandów. W znaczący sposób przyczynił się do kanonizacji Bernardyna ze Sieny. Prowadził też działalność misyjną. W 1450 r. na prośbę Fryderyka III przybył do Austrii. Głosił najpierw kazania w Wiedniu i Wiener Neustadt, a potem na pograniczu Czech i Moraw. Następnie głosił Słowo Boże w Bawarii, Turyngii, Saksonii i na Śląsku. W roku 1453, na zaproszenie króla Kazimierza Jagiellończyka i kardynała Zbigniewa Oleśnickiego, dotarł z kazaniami do Krakowa, gdzie przebywał 8 miesięcy. Owocem jego działalności było założenie pierwszych klasztorów obserwantów w Polsce: w Krakowie (1453 r.) i w Warszawie (1454 r.). Konwent krakowski obrał sobie za patrona św. Bernardyna ze Sieny i dlatego nowych zakonników nazwano bernardynami. Wszędzie, gdzie się pojawiał wywoływał ożywienie wiary, dokonywał nawróceń, przywracał zgodę, dawał początek licznym dziełom miłosierdzia. Z tym pobytem św. Jana Kapistrana w naszej Ojczyźnie związane są początki Zakonu Sióstr Bernardynek. Pod wpływem głoszonych przez niego kazań, wiele niewiast wstępowało do Trzeciego Zakonu św. Franciszka, zrzeszającego osoby świeckie. Początkowo pozostawały w swoich domach. Z czasem zaczęły tworzyć się grupy niewiast, mieszkających wspólnie w domach wynajętych lub nabytych na własność. Żyły na sposób klasztorny w oparciu o regułę Trzeciego Zakonu. Ich życie z czasem nabierało formy zakonnej, inicjując późniejszy Zakon Mniszek Trzeciego Zakonu Regularnego św. Franciszka z Asyżu – zwanych bernardynkami.

Od 1454 r. poświecił się walce przeciw zalewającym Bałkany Turkom, występował na sejmikach w sprawach organizacji krucjaty. Przyczynił się do zwycięstwa nad Turkami w bitwie pod Belgradem w 1456 roku. W kilka miesięcy później, 23 października 1456 r. wyczerpany ogromnymi trudami, zmarł w Ilok nad Dunajem. Jego kanonizacja odbyła się w 1690 roku. Św. Jan Kapistran zostawił po sobie kilkanaście pism ascetycznych i polemicznych, np.: O powadze papieża i soboru, Zwierciadło kleru, O pożądliwości, Zwierciadło sumienia. W ikonografii św. Jan Kapistran przedstawiany jest w habicie franciszkańskim. Jego atrybuty to: gwiazda koło głowy, krucyfiks, księga, monstrancja w rękach, noga depcząca turecki turban, sztandar z krzyżem.

Boże, Ty powołałeś świętego Jana Kapistrana, aby umocnić lud wierny w doświadczeniach, weź nas w swoją opiekę i zachowaj swój Kościół w trwałym pokoju. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
1v1.lol slope unblocked io games
evden eve nakliyat ücretleri şehirler arası nakliyat ücretleri
evden eve nakliyat ücretleri şehirler arası nakliyat ücretleri