1.     1. Z PISM ŚWIĘTEGO FRANCISZKA Z ASYŻU

Radość pierwsza – ze zwiastowania. To Słowo Ojca tak godne, tak święte i chwalebne zwiastował Najwyższy Ojciec z nieba przez świętego Gabriela, swego anioła, mające zstąpić do łona świętej i chwalebnej dziewicy Maryi (…). Chociaż było Ono bogate ponad wszystko, zechciało jednak z Najświętszą swą Matką wybrać ubóstwo.”

(List do wszystkich wiernych, redakcja druga)

Radość druga – z nawiedzenia świętej Elżbiety. „A miłość, którą się wzajemnie winni darzyć, niech okazują czynem, jak mówi Apostoł: „Nie miłujmy słowem, ani językiem, ale czynem i prawdą”. ( 1J 3, 18)”

(Pierwsza Reguła Braci Mniejszych)

Radość trzecia – z narodzenia Pana Jezusa. „ Jesteśmy matkami [ Pana naszego Jezusa Chrystusa], gdy nosimy Go w sercu i ciele naszym przez miłość Bożą oraz czyste i szczere sumienie;  rodzimy Go przez święte uczynki, które powinny przyświecać innym jako wzór.”

(List do wiernych)

Radość czwarta – z pokłonu Trzech Króli.
„Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą. Czystego serca są ci, którzy gardzą dobrami ziemskimi, a szukają niebieskich i nie przestają nigdy czystym sercem i duszą uwielbiać Pana, Boga żywego i prawdziwego.” (Słowa upomnień)

Radość piąta – ze znalezienia Pana Jezusa.
„A Pan dał mi w kościołach taką wiarę, że tak po prostu modliłem się i mówiłem: Wielbimy Cię, Panie Jezu Chryste, we wszystkich kościołach Twoich, które są na całym świecie i błogosławimy Tobie, że przez święty krzyż Twój odkupiłeś świat.” (Testament św. ojca Franciszka)

Radość szósta – ze zmartwychwstania Pana Jezusa.
„Ty jesteś nadzieją naszą, Ty jesteś wiarą naszą, Ty jesteś wielką słodyczą naszą, Ty jesteś wiecznym życiem naszym, Wielki i prawdziwy Panie, Boże wszechmogący, miłosierny Zbawicielu.” (Uwielbienie Boga)

Radość siódma – z wniebowzięcia i ukoronowania na Królową nieba i ziemi.
„Przyjdź królestwo Twoje: abyś Ty królował w nas przez łaskę i doprowadził nas do Twojego królestwa, gdzie będziemy oglądać Cię bez zasłon, miłować doskonale i w radosnym zjednoczeniu cieszyć się Tobą na wieki.” (Modlitwa Pochwalna)

Radość pierwsza – ze zwiastowania.
Przyszedł! Jest! Bóg, którego pragnęłaś. Przychodzi do Tej, która najbardziej Go pragnie, która najbardziej czeka. Wypełnia tęsknotę serca słysząc radosne TAK- fiat.

Radość druga – z nawiedzenia świętej Elżbiety.
Obie dostałyście szczególną łaskę, szczególne powołanie. Obie możecie powiedzieć „raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy”. Razem cieszycie się, ubogacacie się wzajemnie doświadczeniem wiary. Radość się mnoży, gdy się ją dzieli.

Radość trzecia – z narodzenia Pana Jezusa.
Rodzisz Boga. Przynosisz światu Jezusa. Jak niepojęta to łaska!

Radość czwarta – z pokłonu Trzech Króli.
Boga oczekuje każdy człowiek. Oczekują Go krańce świata. Ubodzy i wielcy, oddając Mu hołd są radością Tej, dla której Bóg jest wszystkim.

Radość piąta – ze znalezienia Pana Jezusa.
Zgubić Boga, stracić największą radość swoich oczu… Szukać z nadzieją, nie zwątpić, wytrwać, by znów cieszyć się radością tego najcenniejszego spotkania.

Radość szósta – ze zmartwychwstania Pana Jezusa.
Gdy inni dawno juz się poddali, odeszli, zrezygnowali, wybrali łatwiejszą drogę, Bóg nagradza Twoją wierność do końca, wierność w obliczu krzyża, miłość całego życia. Miłość zwycięża śmierć!

Radość siódma – z wniebowzięcia i ukoronowania na Królową nieba i ziemi.
Zawsze zatopiona w Bogu, zawsze w woli Bożej, zawsze pełna łaski- pełna miłości. Radość wniebowzięcia, radość ukoronowania jest oczywistą konsekwencją. Bóg bierze to, co Jego, co jest zanurzone w Nim, i podnosi do swojej chwały.  

Radość pierwsza – ze zwiastowania.
Radość wybrania woli Bożej. Choćby była trudna i niezrozumiała, nic się z nią równać nie może!

Radość druga – z nawiedzenia świętej Elżbiety.
Radość z pomocy bliźniemu. Chociaż widzisz człowieka, służysz Bogu samemu!

Radość trzecia – z narodzenia Pana Jezusa.
Radość po bólach rodzenia – tak jak rodzi się nowy człowiek w trudach nawrócenia.

Radość czwarta – z pokłonu Trzech Króli.
Radość z tego, że Bóg odbiera chwałę, że potwierdza wybranie. „Wiem, komu zaufałem!”

Radość piąta – ze znalezienia Pana Jezusa.
Radość z odnalezienia po trzech dniach szukania jest Bożym przygotowaniem, by w rzeczywistości krzyża mieć nadzieję zmartwychwstania.

Radość szósta – ze zmartwychwstania Pana Jezusa.
Radość spełnionej nadziei, gdy miłość przekracza bariery, gdy nawet śmierć już nie dzieli.

Radość siódma – z wniebowzięcia i ukoronowania na Królową nieba i ziemi.
Radość chwały tych, którzy Boga kochają – z nimi Bóg chce się dzielić swoją chwałą.